Αμφιλεγόμενο

Πόσο fake news είναι η ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα;

Αμφιλεγόμενο

Πόσο fake news είναι η ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα;

Ο ισχυρισμός

Ο δημόσιος χαρακτήρας του νερού βρίσκεται εδώ και χρόνια στο επίκεντρο των πολιτικών και κοινωνικών διλημμάτων στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Η επίσημη κυβερνητική θέση διαβεβαιώνει ότι το νερό παραμένει δημόσιο αγαθό, με τον αντιπρόεδρο Χατζηδάκη να τονίζει ότι το εθνικό σχέδιο για τα ύδατα αποσκοπεί στην αποτελεσματικότερη διαχείριση και στην προστασία των πόρων, χωρίς να υπονομεύει τον δημόσιο χαρακτήρα.

Αντιθέτως, η αντιπολίτευση αλλά και οργανώσεις όπως οι “Φίλοι της Φύσης” καταγγέλλουν ότι οι πρόσφατες κυβερνητικές ανακοινώσεις και πολιτικές, συμπεριλαμβανομένης της πρόθεσης «μοντελοποίησης» των υπηρεσιών ύδρευσης, αποτελούν ευθεία απειλή κατά του δημόσιου χαρακτήρα του νερού.

Θεωρούν ότι τέτοιες πρακτικές θα οδηγήσουν σε αυξήσεις τιμών, συρρίκνωση της ποιότητας και περιορισμό της προσβασιμότητας, ιδιαίτερα για τα πιο ευάλωτα κοινωνικά στρώματα.

Παράλληλα υποστηρίζουν ότι το νερό αποτελεί κοινό αγαθό και η μόνη βιώσιμη λύση διαχείρισής του είναι η διατήρησή του υπό δημόσιο, διαφανή και συμμετοχικό έλεγχο, απορρίπτοντας κάθε ιδιωτικοποίησή του και τονίζοντας την ανάγκη για κοινωνική συμμετοχή και διαφάνεια σε όλα τα επίπεδα.

Την ίδια στιγμή η ευρωπαϊκή οδηγία για το νερό χαρακτηρίζει το νερό ως ανθρώπινο δικαίωμα, και ο νόμος της Ελλάδας απορρίπτει ρητά την ενδεχόμενη ιδιωτικοποίησή του.

Η έρευνά μας

Από τις επίσημες δηλώσεις και τα πολιτικά κείμενα προκύπτει ότι η ελληνική κυβέρνηση διαφωνεί με την ιδιωτικοποίηση του νερού, υποστηρίζοντας ότι η διαχείρισή του παραμένει ευθύνη του δημόσιου τομέα και ότι η πρόσφατη νομοθεσία και οι πολιτικές στοχεύουν στην ενίσχυση και αναβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης.

Ωστόσο, η πραγματικότητα των υπηρεσιών αυτών παρουσιάζει σημαντικά προβλήματα. Υπάρχουν σε πολλά σημεία ελλείψεις στην ποιότητα και την επάρκεια του πόσιμου νερού, διαρροές στα δίκτυα, κακοσυντηρημένο υπερφορτωμένο εξοπλισμό και ανεπαρκείς εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων.

Επιπλέον, η ελλιπής διαχείριση και ο πολλαπλός έλεγχος από 739 διαφορετικούς φορείς επιτείνουν το πρόβλημα, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί. Η ανάγκη για μια πιο κεντρική διακυβέρνηση και η αξιοποίηση καινοτόμων τεχνολογιών, όπως η αφαλάτωση, θεωρούνται κρίσιμα βήματα προς τη σωστή διαχείριση και την αποφυγή του κινδύνου ιδιωτικοποίησης μέσω ελλιπών νομοθετικών διατάξεων.

Συμπέρασμα

Η συζήτηση γύρω από την ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα φαίνεται να περιπλέκεται από παραπλανητικά fake news και πολιτικές σκοπιμότητες. Πέρα από τις ρητές δηλώσεις των αρμοδίων, η πραγματικότητα καταδεικνύει μια ανάγκη για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στην διαχείριση των υδάτων, με επίκεντρο την ενίσχυση των δημόσιων υπηρεσιών και την αποτελεσματικότερη εποπτεία.

Το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην ιδιωτικοποίηση καθαυτή, αλλά στην εγκατάλειψη και την κακοδιαχείριση των υδάτινων πόρων, και στην απουσία διαφανών, αποτελεσματικών ελέγχων.

Η προτεραιότητα πρέπει να είναι η διασφάλιση επάρκειας, ποιότητας και πρόσβασης σε καθαρό νερό, ανεξάρτητα από το εάν η διαχείριση παραμένει δημόσια ή υιοθετούνται καινοτόμες, συμπληρωματικές λύσεις.

Αναφορά από:
Γιάννης Χατζηδοπαυλάκης
Το έγραψαν:
και 1 ακόμα μέσα

Διαβάστε επίσης