Μελετώντας τα δεδομένα και τις εξελίξεις των τελευταίων ετών, η εικόνα που προκύπτει είναι πολύπλοκη. Πρώτον, η στρατιωτική προετοιμασία της Κίνας έχει ενταθεί αισθητά. Οι ασκήσεις μεγάλης κλίμακας αλλά και όλα όσα συμβαίνουν γύρω από την Ταϊβάν δείχνουν μια σαφή τάση επιτήρησης και ευρείας ετοιμότητας. Επίσης, οι κινήσεις του Πεκίνου, όπως η ανάπτυξη και δοκιμές τεχνολογιών αμφίβιων συστημάτων και η αύξηση των ασκήσεων στη γκρίζα ζώνη, υποδηλώνουν μια στρατηγική αποσταθεροποίησης και εκφοβισμού.

Ωστόσο, η πραγματική πιθανότητα έκρηξης στρατιωτικής επίθεσης παραμένει αμφίβολη και πολύπλοκη. Η Ταϊβάν, παρά τη στρατηγική της στήριξη από τις ΗΠΑ και τις χώρες της Δύσης, δεν διαθέτει τις στρατιωτικές δυνατότητες που έχει η Κίνα, η οποία έχει τεράστια στρατιωτική και οικονομική δύναμη. Επιπλέον, η κινεζική ηγεσία φαίνεται να προσεγγίζει την επιλογή της εισβολής ως έσχατη λύση, αφού η μεγάλη πυκνότητα κατοίκων, η παγκόσμια οικονομική συνδεσιμότητα και η τεχνολογική εξειδίκευση της Ταϊβάν αποτελούν σοβαρά εμπόδια και ενδεχομένως να επιβραδύνουν ή και να αποτρέψουν ένα τέτοιο σχέδιο. Ταυτόχρονα, η ένταση που δημιουργείται και οι οικονομικές κυρώσεις ή αντιποίνες από τις δυτικές χώρες θα μπορούσαν να λειτουργήσουν αποτρεπτικά για την Κίνα.

Τέλος, παρά τις εμπρηστικές δηλώσεις και τις στρατιωτικές κινήσεις, η πιθανότητα στιγμιαίας εισβολής δεν φαίνεται να είναι άμεση ή δεδομένη, και παραμένει σε μεγάλο βαθμό μια υπόθεση με πολλά αβέβαια στοιχεία.